نویسنده: دکتر اسماعیل نوری

آرتروز ستون فقرات

آرتروز ستون فقرات یک بیماری شایع است که مفاصل بین مهره ها را درگیر می کند و باعث درد و محدودیت حرکتی می شود. استئوآرتریت ستون فقرات، یک بیماری دژنراتیو مفصلی است که مفاصل در ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند باعث سفتی، درد در گردن ، کمر و یا کل ستون فقرات شود و در صورت فشرده شدن اعصاب، به طور بالقوه منجر به ضعف یا بی حسی در اندام ها شود.
کمر درد یکی از شایع ترین علل مراجعه به پزشک است. آرتروز ستون فقرات علت شایع و مهمی برای کمردرد مزمن است. بیشتر موارد درد های مرتبط با آرتروز ستون فقرات خود محدود شونده هستند و تنها به درمان محافظه‌ کارانه نیاز دارند.

آرتروز ستون فقرات

آرتروز ستون فقراتکمر درد و آرتروز ستون فقرات از جمله علل اصلی ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی بیماران و سلامت هستند. با اپیدمی چاقی فعلی و کاهش امید به زندگی، تعداد موارد کمر درد همچنان در حال افزایش است. به دلیل پیچیدگی عصب دهی ستون فقرات و ساختارهای اطراف آن، تعیین علت کمردرد می تواند دشوار باشد.

همچنین پیچیده‌ تر این است که چگونه تصویربرداری رادیوگرافیک از آرتروز ستون فقرات لزوما با درد مرتبط نیست و منجر به گزینه‌ های درمانی می‌شود که ممکن است علائم را بهبود نبخشند.

آرتروز می تواند هر سطح مفصلی را تحت تاثیر قرار دهد. به احتمال زیاد بر مفاصل تحمل کننده وزن از جمله مفاصل ستون فقرات را بیشتر تأثیر می گذارد. از نظر عملکردی، ستون فقرات از طناب نخاعی محافظت می کند، تحمل وزن را حفظ می کند و تحرک را راحت می کند.

دژنراسیون یا فرسایش بافتی  باعث ایجاد استئوفیت های مهره ای، استئوآرتریت مفصل فاست و باریک شدن فضای دیسک می شود. به طور خاص، استئوآرتریت ستون فقرات وجود دژنراسیون دیسک و تشکیل استئوفیت است.

علیرغم فقدان شواهد برای تعیین علت خاص آرتروز ستون فقرات، عوامل خطر متعددی در ایجاد آن دخیل هستند. به طور سنتی تصور می شد که استئوآرتریت یک اختلال است که مستقیما با ساییدگی و فرسودگی مفصل مرتبط است.

علت آرتروز ستون فقرات

آرتروز ستون فقراتعلت آن شامل استعداد ژنتیکی، اپی ژنتیک، تغییرات رژیم غذایی، جنسیت و تفاوت های قومیتی است. سن بیمار، قدرت عضلانی، فعالیت بدنی و عادات مربوط به کار از عوامل ایجاد آرتروز هستند. این عوامل با هم به یک حالت التهابی با درجه پایین کمک می کنند.
فشار بیش از حد به عضلات با حرکات غیرطبیعی مفصل می تواند منجر به آسیب، تغییر در راستای مفاصل و بدتر شدن آرتروز شود. ناهنجاری های مادرزادی مانند افزایش جهت ساژیتال مفاصل فاست یا افزایش دور لگن و زوایای لوردوز غیر معمول نیز در آرتروز نقش دارند. از نظر ژنتیکی، محققان بیش از 80 جهش ژنی را در استئوآرتریت کشف کرده اند. 
رژیم غذایی و چاقی نیز ارتباط مستقیمی با ایجاد آرتروز دارد. عوامل خطر برای سندرم متابولیک به طور مستقل با ایجاد آرتروز از جمله چاقی مرکزی، دیابت، فشار خون بالا و چربی خون بالا مرتبط هستند.
آترواسکلروز، بیماری میکروواسکولار، و استاز وریدی نیز ممکن است با بدتر شدن ایسکمی استخوان ساب غضروفی در غضروف مفصلی، ایجاد استئوآرتریت را تشدید کند.
شواهد رادیوگرافیک آرتروز ستون فقرات گسترده است. در بیماران بالای شصت سال، 95 درصد مردان و 70 درصد زنان حداقل یکی از شواهد آرتروز را دارند. آرتروز ستون فقرات گردنی در بیش از 80 درصد افراد بالای 55 سال وجود دارد . 
آرتروز ستون فقرات کمری تقریبا 30 درصد از مردان و 28 درصد از زنان را در سنین 55 تا 64 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. کمردرد مربوط به استئوآرتریت کمری در بیش از 20٪ از مردان و 22٪ از زنان بین سنین 45 تا 64 سال است.
همچنین ممکن است تفاوت‌ های قومیتی در آرتروز ستون فقرات وجود داشته باشد که در آسیایی‌ ها شیوع کمتری نسبت به سفید پوستان دارد. اغلب، تغییرات آرتروز ستون فقرات در مردان پیشرفته تر از زنان است.

علائم آرتروز ستون فقرات

آرتروز ستون فقرات
علائم بیماران مبتلا به آرتروز ستون فقرات درد، سفتی و محدودیت حرکتی است که معمولاً با درد ارجاعی همراه است. آرتروز به دلیل کاهش خواص مایع سینوویال پیشرفته می شود که در درجه اول به اسید هیالورونیک نسبت داده می شود که به عنوان روان کننده و ضربه گیر برای ستون فقرات عمل می کند.
با افزایش سن بیماران، ستون فقرات گردنی آنها شروع به تغییرات دژنراتیو می کند. شکاف مهره و تشکیل استئوفیت رخ می دهد. افزایش سن باعث ضخامت غضروف کلسیفیه می شود و ضخامت استخوان زیر غضروفی در محل اتصال استخوان غضروفی تغییر می کند. 
اگر درد بیش از یک تا دو هفته ادامه یابد، یا علائم عصبی مانند بی‌ حسی، سوزن سوزن شدن، از دست دادن قدرت، یا تب در دامنه حرکتی وجود داشته باشد، بیماران ممکن است به ارزیابی بیشتر و فوری نیاز داشته باشند.
علائم هشدار دهنده یا پرچم های قرمز نیز باید به عنوان بخشی از ارزیابی اولیه استئوآرتریت ستون فقرات مورد توجه قرار گیرند. بررسی سیستم‌ ها باید شامل بی‌ حسی، از دست دادن کنترل مدفوع یا ادرار، تب، لرز یا وجود بی‌ حسی زینی باشد.

تشخیص

آرتروز ستون فقراتشرح حال و معاینه فیزیکی در تشخیص آرتروز ستون فقرات ضروری است. تشخیص افتراقی گسترده برای رد سایر علل تهدید کننده کمردرد حیاتی است.

آزمایش یا تصویربرداری پزشکی اغلب بخشی از ارزیابی آرتروز ستون فقرات است. علت کمتر شایع اما بالقوه شدید کمردرد شامل عفونت، نئوپلاسم، بیماری التهابی، میلوپاتی و آنوریسم یا برش آئورت است.

هنگامی که ظن زیادی برای عفونت احتمالی، نئوپلاسم یا نقایص عصبی مداوم و یا شدید مانند رادیکولوپاتی شدید کمری وجود دارد، بیمار نیاز به تصویربرداری پزشکی پیشرفته دارد. علل شدیدتر درد بیمار در جمعیت مسن‌ تر شایع‌ تر است.

فتق دیسک می تواند در تمام سطوح ستون فقرات رخ دهد، اما اغلب در قسمت های پایینی گردن و کمر رخ می دهد. ارزیابی زودهنگام در جمعیت سالمند با تصویربرداری پیشرفته برای درد مداوم توصیه می شود. تزریق‌ها و بلوک‌ ها با هدایت فلوروسکوپی استاندارد مراقبت برای تشخیص کمردرد با واسطه مفصل فاست هستند.

معاینه بالینی به رد بسیاری از علل مختلف درد ستون فقرات مانند نئوپلاسم ها، فتق دیسک و تنگی نخاع کمک می کند. با این حال، هیچ مانور معاینه ارتوپدی اثبات شده ای وجود ندارد که برای استئوآرتریت ستون فقرات تشخیصی باشد.

معاینه فیزیکی باید شامل بازرسی و لمس ناحیه درد باشد. علاوه بر این، تست دامنه حرکتی فعال و غیرفعال ستون فقرات نیز باید انجام شود. لوردوز (گودی) یا کیفوز(قوز) نیز باید بررسی شود. و نحوه راه رفتن و وضعیت بدن بیمار نیز باید مورد ارزیابی قرار گیرد.

درمان آرتروز ستون فقرات

آرتروز ستون فقراتدرمان آرتروز ستون فقرات شامل مدیریت محافظه کارانه، مداخلات دارویی و روش های تهاجمی است. روش های درمانی مختلف بر اساس علت آرتروز، مدت زمان درد بیمار، علائم عصبی و یافته های معاینه فیزیکی تعیین می شود.

درمان بدون جراحی آرتروز ستون فقرات

بطور کلی توانبخشی و فیزیوتراپی درد و عملکرد بیمار را بهبود می بخشد. درمان‌های مداخله‌ ای که بهبودی ​​درد و عملکرد را در کمر درد نشان می‌ دهند شامل موارد زیر هست :
  • ورزش

رژیم غذایی و مکمل های غذایی نیز در مدیریت آرتروز نقش دارند و باید با ورزش درمانی ترکیب شوند. چاقی یک عامل خطر برای آرتروز است. بنابراین، مدیریت وزن بسیار مهم است.

بسیاری از بیماران مبتلا به چاقی تحرک محدودی دارند که منجر به افزایش وزن بیشتر و بدتر شدن علائم آرتروز می شود. به ازای هر پنج کیلوگرم افزایش وزن، 36 درصد افزایش خطر ابتلا به آرتروز وجود دارد. مطالعات نشان داده اند که کاهش پنج درصد وزن بدن می تواند برخی از دردهای مفصلی را کاهش دهد.

  • دارو

استامینوفن خط اول درمان برای کمر درد است. دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی اثرات متوسطی بر درد دارند و تأثیر کمتر بر عملکرد. دارو های ضد التهاب خط اول درمان دارویی برای کمردرد مزمن هستند. در صورت بی اثر بودن، ترامادول یا دولوکستین درمان خط دوم هستند.

  • درمان شناختی رفتاری
  • فیزیوتراپی
  • طب سوزنی
  • ماساژ
  • درمان دستی ستون فقرات 
  • لیزر درمانی 
مداخله جراحی برای سندرم دم اسب و تنگی نخاع با نقایص عصبی پیشرونده یا شدید توصیه می شود.

زندگی با آرتروز ستون فقرات

آرتروز ستون فقرات
آرتروز ستون مهره با پیشرفت بیماری عوارض زیادی ایجاد می کند. آرتروز می تواند باعث درد، اختلال عملکردی و ناتوانی شود. از نظر پاتولوژیک استئوآرتریت می تواند باعث تنگی کانال نخاعی، میلوپاتی، فتق دیسک و سیاتیک شود.
فتق دیسک باعث ایجاد کمردرد مداوم در یک تا دو درصد از افراد 35 تا 45 ساله می شود. دژنراسیون در ستون فقرات کمری می‌تواند در نهایت منجر به سرخوردگی مهره دژنراتیو شود، که در آن بخش مهره فوقانی بر روی بخش تحتانی در نتیجه ضعیف شدن مفصل فاست به جلو می‌ لغزد.

سخن پایانی 

آرتروز ستون فقرات باعث درد قابل توجه و کاهش کیفیت زندگی می شود. تشخیص و درمان سریع برای سلامت بیمار ضروری است. آموزش در مورد روند بیماری، عوامل تشدید کننده، علائم و نشانه ها برای نظارت و اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی از جمله کاهش وزن، تمرینات و تقویت عضلات ممکن است نتایج طولانی مدت را در بیماران مبتلا به آرتروز ستون فقرات بهبود بخشد.

تقریباً همه بیماران آرتروز  می توانند از توانبخشی فیزیکی و فیزیوتراپی بهره مند شوند. شواهد فراوان نشان می دهد که ورزش درمانی مبتنی بر آب می تواند درد را کاهش دهد و عملکرد مفصل را بهبود بخشد. علاوه بر این، کاهش وزن نیز فشار وارده بر مفصل را کاهش می دهد.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *