نرمی کشکک

نرمی کشکک (کندرومالاسی پاتلا) یکی از مشکلات شایع در زانو است که به تخریب و نرم شدن غضروف زیر کشکک (پاتلا) منجر می‌شود. این غضروف که به عنوان یک لایه محافظ بین استخوان‌ها عمل می‌کند، در این وضعیت انعطاف‌پذیری و مقاومت خود را از دست می‌دهد. نرمی کشکک عمدتاً در افراد جوان و فعال، به‌ویژه ورزشکاران و افرادی که فعالیت‌های فیزیکی شدید یا مکرر دارند، مشاهده می‌شود.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه های نرمی کشکک به شرح زیر می‌باشد :

 

  1. درد زانو: شایع‌ترین علامت نرمی کشکک، درد در ناحیه جلوی زانو یا اطراف کشکک است. این درد معمولاً در هنگام فعالیت‌هایی مانند بالا و پایین رفتن از پله‌ها، دویدن، یا حتی نشستن طولانی‌مدت (مانند نشستن در سینما یا ماشین) تشدید می‌شود.

 

  1. احساس سایش یا صداهای غیرطبیعی: بیماران ممکن است هنگام حرکت دادن زانو، به‌خصوص هنگام خم کردن یا صاف کردن آن، احساس کنند که چیزی در زانو ساییده می‌شود یا صدای ترق‌ترق می‌شنوند.

 

  1. تورم و حساسیت: برخی افراد ممکن است تورم خفیف یا حساسیت در ناحیه زانو داشته باشند که به خصوص پس از فعالیت‌های فیزیکی شدید مشهود است.

 

  1. ضعف یا ناپایداری زانو: در موارد شدیدتر، زانو ممکن است احساس ضعف یا ناپایداری کند، به طوری که بیمار حس می‌کند زانو می‌خواهد “خالی کند.”

 

علل و عوامل خطر

نرمی کشکک می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود:

 

– آسیب یا استفاده مکرر: فعالیت‌های مکرر و شدید، مانند دویدن، پریدن یا زانو زدن مکرر، می‌تواند به غضروف زیر کشکک آسیب برساند. این فشارهای مکرر می‌توانند منجر به تخریب تدریجی غضروف شوند.

 

 

– نقص‌های ساختاری: برخی افراد ممکن است به دلایل ساختاری مانند انحرافات در حرکت کشکک، ضعف عضلات چهارسر ران، یا قرارگیری نادرست زانوها دچار این مشکل شوند. این ناهنجاری‌ها می‌توانند به توزیع نابرابر فشار روی زانو منجر شوند و در نتیجه، غضروف زیر کشکک نرم و آسیب‌پذیر شود.

 

– آرتروز زانو: در برخی موارد، نرمی کشکک می‌تواند نتیجه‌ای از آرتروز زانو باشد. آرتروز باعث تحلیل رفتن و تخریب غضروف در طول زمان می‌شود و می‌تواند منجر به نرمی و آسیب به کشکک شود.

 

– عوامل ژنتیکی: عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند در بروز نرمی کشکک نقش داشته باشند. برخی افراد ممکن است به صورت ژنتیکی مستعد این مشکل باشند.

 

 

درمان و مدیریت

درمان نرمی کشکک به شدت علائم و علت ایجاد آن بستگی دارد و می‌تواند شامل روش‌های غیرجراحی و جراحی باشد:

 

روش‌های غیرجراحی

روش های غیر جراحی نرمی کشکک شامل موارد زیر است:

 

  1. استراحت و کاهش فعالیت: کاهش یا تعدیل فعالیت‌های فیزیکی مضر می‌تواند به زانو فرصت دهد تا بهبود یابد. این امر به‌ویژه در مراحل اولیه نرمی کشکک مؤثر است.

 

  1. فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی، به‌ویژه تمرینات تقویتی برای عضلات چهارسر ران و همسترینگ، می‌توانند به بهبود تعادل و ثبات زانو کمک کنند. این تمرینات عضلات اطراف زانو را تقویت می‌کنند و فشار روی کشکک را کاهش می‌دهند.

 

3.استفاده از داروهای ضد التهاب: داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

 

  1. بریس یا نوار پشتیبانی: استفاده از بریس یا نوارهای حمایتی می‌تواند به تثبیت کشکک و کاهش حرکت‌های نادرست آن کمک کند، که در نتیجه فشار روی غضروف را کاهش می‌دهد.

 

روش‌های جراحی

در موارد شدید یا مقاوم به درمان‌های غیر جراحی، جراحی ممکن است ضروری شود:

 

  1. آرتروسکوپی زانو: این روش جراحی کم‌تهاجمی به جراحان امکان می‌دهد تا از طریق برش‌های کوچک، وضعیت غضروف زانو را ارزیابی کرده و آسیب‌های موجود را برطرف کنند.

 

  1. اصلاح ساختاری: در صورتی که ناهنجاری‌های ساختاری موجب نرمی کشکک شده باشند، جراحی برای تنظیم یا تغییر موقعیت کشکک یا استخوان‌های اطراف زانو ممکن است مورد نیاز باشد.

 

 

پیشگیری و مراقبت

پیشگیری از نرمی کشکک با انجام تمرینات مناسب و رعایت تکنیک‌های صحیح در ورزش و فعالیت‌های روزانه ممکن است. برخی از راهکارهای پیشگیری عبارتند از:

 

-تمرینات تقویتی و کششی: انجام تمرینات تقویتی برای عضلات چهارسر ران و همسترینگ، و همچنین کشش منظم، می‌تواند به کاهش فشار روی کشکک کمک کند.

 

– اجتناب از فعالیت‌های مکرر و فشارزا: کاهش فعالیت‌های مکرر و فشارزا، مانند زانو زدن طولانی مدت یا دویدن روی سطوح سخت، می‌تواند خطر بروز نرمی کشکک را کاهش دهد.

 

– کفش مناسب: استفاده از کفش‌های ورزشی مناسب که حمایت کافی از پا و زانو فراهم می‌کنند، می‌تواند در کاهش خطر آسیب به زانو مؤثر باشد.

 

– کنترل وزن بدن: حفظ وزن مناسب بدن می‌تواند فشار روی زانوها را کاهش داده و خطر نرمی کشکک را کم کند.

نتیجه‌گیری

نرمی کشکک یک مشکل شایع و در عین حال قابل مدیریت است که با تشخیص به موقع و درمان مناسب، می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد و بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی بیمار ایجاد نمود. با ترکیبی از روش‌های درمانی و پیشگیرانه، بسیاری از افراد می‌توانند به فعالیت‌های روزانه خود بازگردند و از درد زانو رهایی یابند.